Müziğe henüz 5,5-6 yaşındayken, ağabeyimi örnek alarak, Barış İçin Müzik Vakfı’nda akordeon ile başladım. Çok hevesliydim ama annem henüz küçük olduğum için daha sonra başlamam taraftarıydı. Ağabeyim evde akordeon çalıştıkça ve ev halkı da onu destekledikçe onu kıskanmaya başladım ve bir gün annem uyurken iki-üç sokak ilerideki Barış İçin Müzik Vakfı’na koşarak gittim. “Ben akordeon çalmak istiyorum, beni alır mısınız?” dedim, onlar da benim çok küçük olduğumu söylediler. Ben ısrarcı bir şekilde, “Ama ben büyüyünce müzisyen olacağım, anneme bakacağım!” deyince, o ısrarım karşısında şaşıran hocam beni kabul etti.

Viyolonsel çalmaya 10 yaşında başladım. Gittiğim bir orkestra provasında görüp çok etkilendim ve yine Vakıf yöneticilerine viyolonsel çalmak istediğimi söyledim. Akordeonu da çok seviyordum, ikisini aynı anda yürütebileceğimi sanmıştım ama mümkün olmadı. Akordeon çalmayı 2011 yılında bırakmak zorunda kaldım. O zamanlar benim için hayal gibiydi viyolonsel çalmak; gerçekleşmesi için ağladığımı hatırlıyorum.

Başarının benim için ne anlam ifade ettiğini iyice düşündükten sonra peşinden koşmaya başladım. Günde 3-4 saat çalışmayı seviyorum. Bu, günden güne değişiklik gösterebiliyor. Dedektiften farksız gözlemler, bolca hayal gücü, yaratıcılık ve aşk, hem çalışma isteğimi hem de mesleğime olan şevkimi artırma konusunda başrolü oynuyor. Ayrıca konserleri takip etmenin, beğendiğim müzisyenleri canlı olarak izleyip dinlemenin de kendimi geliştirmede ciddi bir yeri olduğunu düşünüyorum. Gidemediğim festivalleri ve büyük yarışmaları da internet üzerinden takip etmeye çalışıyorum. Hayranlıkla dinlediğim çellistler arasında Pablo Casals, Mstislav Rostropovich, Truls Mørk, Gautier Capuçon, Steven Isserlis ve daha niceleri var.

Fikirlere açık olmayı deniyorum. Deneyerek, araştırarak, gözlem yaparak besliyorum. Aklımda oluşturduğum her rengi karıştırıp, genel anlamda sürekli deneyerek geliştiriyorum. Bu konuda bazen hatıralarım, bazen de olduğum atmosfer ve an’da kalmak fikirlerimi destekliyor.

Küçükken denemiştim ama bestem yok.

Tekfen Müzik Bursu sınavı, okuldaki lise mezuniyet sınavı dönemime denk geldi. Bu gibi arka arkaya gelen sınav zamanlarında rahat kalmaya çalışıyorum, nefes egzersizleri ile rahatlıyorum. Bu sınav için çalışmalarımı artırmak beni epey yormuştu. Sınav günü, yorgunluğumu bir kenara bırakıp, konsantre ve pozitif şekilde sınava girdim. İçerisi de pozitif bir enerji ile doluydu ve bu bana bir avantaj sağlayarak daha rahat çalmamı sağladı. Sonuçlar açıklandığı an ilginç bir his vardı içimde; pozitif sonuçlanması beni çok mutlu etti.

Her zaman daha fazlasını öğrenmek için, hep daha iyisini yapmak için çalışıyorum. Hedeflerime ulaşmak için çok çabalıyorum. Açık konuşmak gerekirse, hiçbir zaman o noktaya gelemeyeceğimi düşünüyorum. İstediğim hedeflere ulaştığım zaman kendimi iyi hissedebilirim, ama bu “Ben oldum!” demek sayılmaz. Kendi hocamdan örnek aldığım şey de budur. Kendisi 83 yaşında ve çalışma disiplinini, arzusunu hiç kaybetmemiş, çok değerli bir insan. Her zaman daha iyisinin olduğunu biliyorum ve kendi ideallerim doğrultusunda, daha iyi olma yolunda ilerlemek istiyorum.

Hem solist olmak hem de oda müziği alanında ilerlemek istiyorum. Gelecek yıllar için katılmak istediğim festivaller, “masterclass”lar var.

Fotoğraf çekmeyi seviyorum. Nadiren de olsa mutfakta zaman geçirmeyi, yemek yapmayı seviyorum.

Bence iyi müzik, ilmek ilmek işlenerek, arayarak, deneyerek yapılan müziktir. İyi müzisyen de arayandır, merak eden ve bunu ilmek ilmek işlemeyi bilendir. Fikirlerini net bir şekilde çizebilen, yansıtabilen, adım atışıyla bile karakterini gösterebilen ve bunun için emek veren, bence iyi bir müzisyendir. İş ahlakına değer verip, önce kendine ve fikirlere saygı duyup deneyen, bunu cebinde tutabilen kişi, benim için iyi müzisyendir.

Evet tanıyordum. Tekfen Filarmoni konserlerini elimden geldiğince takip ediyorum ve geçtiğimiz yıl İspanya’da düzenlenen bir “masterclass” için Tekfen Vakfı tarafından desteklenmiştim. O destek sayesinde çok güzel bir deneyim kazandım. Müzik Bursu çağrısını da sosyal medyada gördüm.

Öncelikle bu bursu kazandığım için çok mutluyum. Hem Berlin’deki yaşamıma, hem de enstrüman alabilmem için birikim yapmama ciddi yardımı olacak. Bu gibi güzel imkânlar bizlere sunuldukça motivasyon ve deneyim kazanıyoruz. Dolayısıyla bizim için ciddi anlam ve önem taşıyor.

Mutlaka bütün arkadaşlarımın başvurmasını öneriyorum. Hem güzel bir deneyim hem de sıcak bir ortam. Böyle bir kurumdan destek alacağım için kendimi çok şanslı hissediyorum.